Mythetochten

beleef zelf hoe verhalen ontstaan...

Elkaar verhalen vertellen werkt verbindend. Je kunt het zelf beleven tijdens een spannende en verrassende Mythetocht.

Wat gaan we doen: we struinen door het bos tijdens een Mythetocht, waar we zelf meemaken waar verhalen vandaan komen. Dat betekent je creatief uiten in een groep, je inspireert elkaar en het kan zeker ook iets persoonlijks in je raken. Moeilijk is dat niet, het is als een spel en het gaat met wat uitleg vanzelf.
Gemiddeld zijn we  tweeënhalf à drie uur onderweg, afhankelijk van de inbreng van de groep wat betreft kijken, fotograferen en uiteindelijk het verhaal/de verhalen. Meestal vergeten we vanzelf de tijd. Hoe dan ook, het is geweldig om samen te doen. Je leert een onverwachte kant van jezelf en van elkaar kennen.

Voordat we op pad gaan vertel ik een streekverhaal of mythe om in de sfeer te komen, met (zo mogelijk) videobeelden op een mooie locatie bij een hapje en een drankje. Ik laat daarna onderweg zien hoe ik als kunstenares naar de omgeving kijk. Ik wijs op kleuren en vormen voor je eigen bijzondere foto’s en ik vertel iets over camerastanden en perspectief.
We kijken vanuit een ander standpunt en we associëren, zo vinden we gestalten voor in onze verhalen. Ik geef tijdens de tocht leuke en duidelijke opdrachten. Deze vormen later het begin van een nieuw verhaal, verteld door de hele groep……

Neem je camera mee. Kan als uitbreiding gecombineerd worden met een van de andere inspirerende workshops.

Voor jong en ouder, watervlug of minder mobiel (met rolstoel e.d. graag vooraf aangeven vanwege de route). Vertrek vanuit de omgeving van Winterswijk, een andere locatie in overleg.

Achtergrond:

“Intuïtie en spel zijn onontbeerlijk om iets nieuws vorm te geven. De nieuwe manier van denken is tegelijk ook een voelen en vermoeden, een schemeren en dromen.” (Hans-Peter Dürr, 1929-2014, natuurkundige)

Ademloos luisterde ik als kind hoe prachtig mijn oma verhalen kon vertellen, ze nam me mee in een fascinerende wereld waarin alles mogelijk is, een wereld die mijn taal spreekt. Mijn moeder leerde me mijn fantasie te gebruiken en te schrijven, mijn vader liet me tekeningetjes maken bij wat ik verzon.
Later leerde ik over de achtergronden en zag ik steeds meer samenhang met alles om me heen, de verschillen en overeenkomsten in verhalen van over de hele wereld, verbonden met de rituelen van de mensen. Dit blijf ik fascinerend vinden.

Van deze vertellingen is de mythe beslist geen kindersprookje, het is een overgeleverd verhaal dat vertelt over een ander soort geschiedenis, namelijk de geschiedenis van hoe wij het leven ervaren.

Sprookjes en streekverhalen zijn hieraan verwant. Ze ontstaan als mensen elkaar vermaken tijdens lange donkere winteravonden, als mensen hun zintuigen en fantasie gebruiken in hun omgeving, of vertellen over de magie van een onbekende plaats en tijd.
Het woord sprookje is afgeleid van het middeleeuwse 'sproke', dat verhaal of vertelling betekent. In oorsprong zijn deze verhalen mondeling overgeleverd.

In oude tijden kon het uit het hoofd kennen van een vertelling in dichtvorm van grote betekenis zijn, bv om tijdens het reizen niet te verdwalen. Meestal werden deze verzen gezongen, want ze waren daardoor gemakkelijker te onthouden.
Het gedicht bevatte specifieke details over de streek waarin het zich afspeelde, gaf aan waar voedsel- en waterbronnen waren, de rustplaatsen, de gevaren, enz. Wanneer een reiziger een moeilijke passage moest overwinnen, kon hij zich het verhaal herinneren en wist hij precies waar de plaatselijke bosgeest huisde die hem kon leiden naar bv een geschikte plaats om de rivier over te steken.
In het verhaal kon dan een magische boom voorkomen met een kraai die hem de raad gaf zich naar het oosten te wenden, waar hij een betoverde bron zou vinden. Deze raad niet opvolgen kon fataal zijn…

Van de Australische Aboriginals is bekend dat ze hun “droomtijd” zingen, zo communiceren ze met de plek waar ze zich bevinden. In de droomtijd hebben mythische wezens het landschap geschapen en doen dat nog steeds. Er is geen tijd zoals wij die kennen maar een tijdloos zíjn, een oneindig proces waarin archetypen geschapen worden die zich ooit manifesteren in de dagelijkse wereld.

In onze maatschappij hebben we effectieve maar wel minder romantische methodes om de weg te vinden, maar als we ophouden elkaar verhalen te vertellen zijn we toch écht de weg kwijt.